Sevgili inatçı kızım!
Derdin ne? Bunu kendine neden yapıyorsun?
Amacın para ise, gel ben sana vereyim.
Amacın çalışmaksa, gel yanıma sana iş bulayım.
Amacın kariyerse, dön Ankara'ya sana destek olabileyim.
Burada iş mi yok? Diğer meslekler, seni tatmin etmiyor mu? Başka iş yapamayacağından mı korkuyorsun?
Ah kızım! Ben sana korkusuz olmayı öğretemedim mi?
Ben sana hayallerinin peşinden git derken, kurduğun hayalleri ulaşabileceklerinden seç demeyi mi unuttum?
Ben sana idealist ol dediğimde, ideallerinin uğruna kendini harcamayı mı anladın sen?
Vah yavrum!
Hangi söylediğimi yanlış anladın da, kaderine karşı savaş açtın?
Sınırları zorlamayı sana öğretirken, kendi sınırlarını sana gösteremedim mi?
Yapma Hatçem!
Yapma güzel kızım!
Gel dön evine! Bak, görmüyor musun? Kendi kendine eziyet ediyorsun. Bırak şu seni yerden yere vuran mesleği! Başka işler mi yok?
Hadi dön evine. Yeter kendine bu yaptığın, bu yaptırdıkların!
Kararlı olmanı sana ben öğrettim evet, ama doğru karar verebilmeyi de bir zahmet sen öğrenseydin ya çocuğum!
Dön yuvana!
3 comments:
Dönmeyeceğim baba!
Ah, sevgili Baba...
Hatice dönmeyecek, dönmesin, dönmemeli.
Buna yürekten inanıyorum ki o bir gün bu sektörün en nitelikli ustalarından biri olacak.
Sadece biraz şanssız. Bu şanssız sözcüğü doğru mu oldu bilmiyorum ama bir de şöyle söyleyeyim; Hatice, çoğunluğun bozuk olduğu genel düzenin içinde, daha da bozulmuş ya da bozulmaya yatkın bir sektörün içinde yer almaya çalışıyor. Bu sektörün Haticeler'e ihtiyacı var. Metrekareye az düşen insanlar var ya, işte bir gün onlardan olacak. Bugünden gözüküyor.
Bana da dön demişlerdi, dönmemiştim. Mutlu muyum? Hayır! Ama bu benim seçimimdi ve yanlış yerde, yanlış bir zamandaydım. Oysa Hatice bana kalırsa doğru yerde ve doğru zamanda. Sadece biraz daha süreye ihtiyacı var.
Bir gün onunla - ki bugün de aynı fikirde olduğunuzu sanıyorum - çok fazla gurur duyabilirsiniz.
Dileğim bu.
(...)
Post a Comment